میان ...

میان می گن فرق کردی !

تغییر کردی !

ساکت شدی !

نمی خندی مثل سابق !

خنده هات تصنعی شده !

بی تفاوت شدی !

شاید شاید شاید !

می دونم می دونم می دونم!

اما کاش یکی می پرسید چرا؟ یکی می گفت میخوای کمکت کنم؟

مگه از دست کسی هم کمکی برمیاد؟

اون بچه ی همیشه شیطون و خندون فعلا داره توی خودش غرق می شه ! داره توی اتفاقای اطرافش له می شه ! حس م یکنه فشار روانی زیادی بهش وارده !

و این فقط خودشه که اینو می دونه ...

اون لبخند تصنعی ۹۹ درصد شماها رو گول زده ...

کاش یکی می گفت برام همه چی رو بگو! کاش یکی می گفت بیا بشین کنارم و بگو ! یکی می گفت سرتو بذار روی پاهام و هر چی داری بگو !

لبخند می زنیم ! تا شماها فکر کنین ما نان آف پرابلمیم !

آری ! زندگی می گوید باید زیست !